3. Que cum libro vite eius scripta apud nos habetur (3). Quam qui legere (h) voluerit, de antiquitate urbis instrui poterit. Cui si forte propter tantam rei (i) novitatem aliquid auctoritatis aut fidei attribuitur minus, ad confirmandam illius incertitudinem extat historia belli Gallici a lulio Cesare confecti. In cuius libro secundo, digesta desolatione Nerviorum, id est Tornacensium, ab eodem lulio perpetrata, etiam quando (k) potentissima florebat, scripture prefate videtur concordare. Nos autem superfluum arbitrantes omnem illius seriem huic nostro operi inserere, ea tantum assumpsimus, que antiquam structuram vel desolationem urbis pandere possent(l).
1. Anno (n) igitur 143 a constitutione urbis Rome et per successiones principatu in ea adminiatrato a (n) quatuor regibus, Remo una cum Romulo, fundatoribus suis, Numa, (o) Tullio Hostilio, (p) Anco Marco (q), ac deinde regnante Tarquinio Prisco, decimo quoque anno regni eius Tornacus civitas regia (r) a Romania edificata est aIteraque vel (s) minor Roma vocata (t). Qua tempestate Nabugodonosor Caldeorum (u) rex lerusalem civitatem (v) sanctam destruxit, et viri sancti Daniel, Ananias Misael, Azarias captivati sunt in Babilonem. Minoris vero Rome, ut dicere ceperamus, muri validi, porte fortiore, palacia civitatis precelsa turresque super (x) portas constitute firmiorea fuerunt; dignitate etenim civium, amenitate locorum (y), altitudine murorum atque potentia, quam super vicinas civitates vel oppida exercebat, altera Roma nuncupari poterat. Sed Tarquinio Prisco rege Romanorum ac fundatore huius minoris Rome interempto, tempore quo lohachim rex et Hiezechiel propheta captivati sunt. Servius (a) suscepit imperium. Quo regnante tributa vicinorum oppidorum aut civitatum quas Romani sue subdiderant potestati, Rome transmissa sunt. Qui cum videret minorem Romam vicinis civitatibus precelsiorem super 125 civites vel oppida sublimavit, decernens, ut tributa earum colligeret et maiori Rome sua cum illis transmitteret. Quod diebus multis factum est. Sed senatores huius minoris Rome invalescentes, postmodum tributa transferri distulerunt. Qua de cause Romani (b) indignati, ad eius superbiam comprimendam exercitum dirigunt copiosum. Contra quem (e) cive minoria Rome viriliter decertaverunt; Sed hostes tamen (d) prevalentes, muros minoris Rome destruxernnt eosque magna cede laceraverunt (e) totamque civitatem pene inhabitabilem reddiderunt. Tandem vero (f) pace restituta inter utrosque cives decreverunt Romani (g), ne ulterius minor Roma vocaretur, sed
a) supra Cont.
b) post add. 1.
c) legem Corr ant. m. legere l.
d) videamus corr videramus 1.
e) dni corr. dm 1.
f) e eorr. 1.
g) amore corr. more 1.
h) legem corr Iegere 1.
i) re corr. rei 1.
k) post add 1.
l) posset 1.
m) incipiunt 3 et 4; Hic ita inscritus De origine urbia Tornacensis.
n) deest 1. Guis.
o) Pompilio add G.
p) Hostilione G.
q) Marcho 1; Marcio 2. 3. G.
r) regium corr regia 1.
s) deest 2; altera vero m G.
t) v est G.
u) r. Chald G.
t) deest G.
w) et-- Babil des G, qui pergit: Huius m. R. muri.
x) supra 3 G.
y) l. alias praecellebat civitates. Tarquinio igitur G., ubi compluria
omittuntur.
z) alit corr altit 1.
a) S. rex G.
b) Servius imperator et R. G.
c) pot add. 1.
d) tandem G.
e) dilacer G.
f) Tandemque G.
g) ni e corr. 1.
1) Quae extat in cod. Tornacensi p. 12; cf praef p. 272.
2) Haec in cont haud leguntur Attamen Primam-tradidit compilatori haud tribuerim;
cf. quae disputavi 'Forschungen XXI, p.443
3) V. de hoc codice etiamnum Tornacensi praef. supra l.l.
4) Haec apud Iacobum de Guisia II, c 29, p 104, leguntur.