DAYILAR


Köyde bir genç, emmisinin kizina asik oldu. Tarlada, bagda çalismaktan arta kalan zamaninda, kizi görmek için can atardi. Emmioglu’nun bu ilgisi kizin da dikkatini çekmisti ama köylük yer, kiz bir sey söyleyemezdi. Ama her halinden bu genci sevdigini de belli ederdi. Bu arada kizin dünürcüleri geldi. Oglan da dünür gönderdi. Zaten babasi ile emmisinin arasida iyi degildi. Kizin gönlü oglanda, oglanda çok ister ama istenen çok büyük baslik parasi da kabul edilince, kiz; komsu köyden bir baskasi ile nisanlandi.



Dügün günü yaklastikça genç, deli divaneye döndü. Ve dügün günü de gelip çatti.



Delikanlinin yüregi dayanamadi ama bir çaresi de yoktu. Deli Mahmut diye anilan büyük dayisina imdada gitti. Dayisina, sunlari söyledi:



D A Y I L A R



Bozdu felek terkecimi yayimi.

Kazin kabirimi ilit suyumu.

Gözlerim kan aglar, buldum dayimi

Yetis imdadima gelin dayilar...



Bagli bahçelide açsin gülümüz

Yar gitti elimden hani naminiz ?

Düsman galip geldide baglar kolumuz

Yigene imdada gelin dayilar...



Bugün dargünümde erissin Hüda,

Bu hafta nazli yar gidiyor yada.

Iste ben gidiyom siz kalin burda,

Belki ecel tamam bilin dayilar...



Emendim geldimde arzede sizi,

Kendi usul boylu emmimin kizi.

çatik kas altinda aladir gözü

Yar gitti elimden bilin dayilar...



Dayisi Deli Mahmut çok cesur adamdi. Yigenine sunlari söyledi:



Yigenim ugruna dökerim kanlar,

Zamanlar geçtikçe söylenir namlar.

çekin mizraklari, alin kalkanlar,

Imdat koç yigene çekin gidelim...



Bunlari söyledikten sonra 30 atli ile gelincilerin geçecegi bir köprünün altina vardilar. Gelinciler gelirken Deli Mahmut atlilari köprünün altina sakladi. Kendisi köprünün üstünde, gelinciler iyice yaklasmislardi. Yigenine sunlari söyledi:

Agca Ceran indi geldi pinara

Selam söylen ese dosta yarene

Bagsisim var, su ceylani vurana

Avcüstüne Ceran geldi vursane...



Keten gömlek giymis kollari nazik

Kollarina takmis altin bilezik

Esinden ayrilmis Cerana yazik

Avcüstüne Ceran geldi vursane...



Keten gömlek giymis yeni dizinde

Bedel bedel benleri var yüzünde

Atoynadir su daglarin düzünde

Avcüstüne Ceran geldi vursane...



Yücesinde bozkurtlari ulusur

Engininde avcilari yelisir

Kaçirmayin bir ormana karisir

Avcüstüne Ceran geldi vursane...



Kanolsun bu meydan dönülmez geri

Dar günde seçilir koç yigit zoru

Tuttu düz ovayi aviniz biri

Avcüstüne Ceran geldi vursane...



Kötü çaylaklara verme payini

Yigit olan belli eder soyunu

Koç yigenim utandirma dayini

Avcüstüne Ceran geldi vursane...



Deyip, hep birlikte baskin ettiler. Samenlerle bir müddet çarpistiktan sonra gelini ellerinden aldilar.

Samenlerin ricasi üzerine Deli Mahmut, yigeninin bacisini da Ceran’in yerine gelin olarak verdi.

Baristilar.

Deli Mahmut da köyüne döndü.

--------------------

Osman Tanriverdi (1907 – 1992 )

Ömerhacili Köyü - Kayseri